این حادثه از حوادثی ست که خواب مرا ربوده و موی مرا سپید کرده .
دل و دیده ى مرا به خود مشغول ساخته و مرا اندوهگین کرده است و اشک چشم جاری و خواب از آن پریده است.
دنیا از این حادثه ی خاندان پیامبر ، متزلزل شده و قامت کوهی از آن ذوب شده است
آیا کسی هست از من به حسین سلام برساند، اگر چه دلها آن را ناخوش دارند؟
حسین کشته ایست بدون جرم و گناه که پیراهن او به خونش رنگین شده.
عجب از ما مردم است که از یک طرف به آل پيغمبر درود میفرستیم و از سوی دیگر فرزند او را به قتل می رسانیم و اذیت میکنیم!
اگر گناه من حب خاندان محمد باشد ، هرگز از این گناه توبه نخواهم کرد
آنها شفیعان من در روز قیامت هستند. پس بغض آنها برای "شافغی" گناهه!
اگر حب آل محمد کفره ، پس جم و انس گواهی میدهند که من کافرم!
ای آل رسول، حب شما در قرآنی که خداوند فرستاده فریضه است
برائت میجویم از مردمی که حب فاطمه ی زهرا را کفر بدانند!
ديوان امام شافعی(رهبر اهل سنت شافعى) صفحه ی ۶۲
یا من یحق الحق بکلماته
برچسب : نویسنده : koobandeyeshab بازدید : 212