آخرین مطالب
امکانات وب
( فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ )
پس هیچ کس نمی داند چه پاداشها(ی عظیمی) که مایه ی روشنی چشمهاست برای آنها نهفته شده است، به؛ (پاس) آنچه که (در دنیا) انجام می دادند.
در دنیای فانی، لذت ها با رنج و سختی و درد آمیخته است. بهره بردن از لذات دنیوی ، بدون زحمت ، درد و یا سختی امکان پذیر نیست. از زحمتی اندک برای نگاه کردن به یک منظره ، به منظور لذت بردن از آن گرفته تا تحمل رنج و مشقت هاى زندگی برای بدست آوردن لذت های ايده آل.
اما بهشت جاویدان، عاری از هر رنج و سختی و درد است.دنیایی که در آن ، لذت خالص و مطلق است. حتی زحمتی به اندازه ی نگاه کردن وجود ندارد! همه چیز مهیاست.
به همین دلیل ، تصور نعمات بهشتی برای ساکنان دنیاى فانی ، غیر قابل فهم است. چطور میتوان لذاتی که در دنیا وجود نداشته و نخواهد داشت را به کسی تفهیم کرد؟
خداوند در قرآن کریم برای توصیف لذت های بهشتی نمونه های بزرگترین لذتهای دنیوی را ذکر می نماید تا انسان هرچند بسیار اندک ، به چگونگی نعمات بهشتی پی ببرد.
گاهی از میوه ها و درختان و گوشت پرندگان و باغ هایى که زير درختانش نهر ها جاریست و گاهی از شرابهای مطهر که مستی و زوال عقل ندارند و گاهی از حوریان سیه چشم باکره و یا پسران جوان زیبا و غلامان سخن به میان می آورد.
طبق گفته ی اغلب مفسرین، در بهشت ازدواج وجود ندارد.حوريان و غلامان زن یا مرد نيستند. آنها تنها اسم مؤنث و مذکر دارند. اسم مذکر و مؤنث به بسیاری از اشیاء و مکان ها نیز داده میشود که دليل بر زن يا مرد بودن آنها نیست. آنها لذت های خاص بهشتی هستند که دست نخورده و بکر ، برای بهشتیان آماده است
وجود جنسیت و ازدواج کردن مخصوص دنیای فانی است؛ تا با مرگ انسان ، نسلش پایان نیابد. اما بهشت سرای جاویدان است و مرگی نخواهد بود تا نیاز به مرد و زنی و ازدیاد نسلی باشد. از طرفی انسان بصورت مرد یا زن وارد محشر نمی شود که به مرد و زنی برای لذات مادی احتیاج پیدا کند..
حور العین، اوج لذتهای ناب بهشتی ست که خاص مؤمنان و متقین است. چه مرد و چه زن!
جسم در رستاخیز چگونه است؟
( بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ )
آری، ما قادریم که (حتی خطوط سر) انگشتانش را یکسان و مرتب کنیم.
در هر ثانیه ، میلیون ها سلول در بدن ما از بین رفته و میلیون ها سلول جدید به وجود می آیند. خوب ! حال سئوال اینجاست. کدام سلول ها از بین این میلیارد ها میلیارد سلول قرار است زنده و بر روی هم انباشته شود و جسم مارا بسازد؟
باید گفت :"تمام آنها!" زیرا تمامی آنها در این روز به عنوان شاهد تمام زندگى ما به سخن آمده و پرده از اعمال ما خواهند انداخت.
آری، سلولهای تشکیل دهنده ی ما از آغاز تا پايان بر روی هم سوار شده و در شکلى و آفرینشی جدید که هرگز در این دنیا درک نخواهیم کرد، دوباره روح ما را تولدی تازه خواهند بخشید.آن روح الهی با این جسم جدید قرين شده و حیات تازه میابد و در جایی دور دست در آسمان هاپا به عرصه ی محشر میگذارد!
( عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ )
تا شما را به صورت دیگری تبدیل کرده و در جهانی که نمیدانید آفرینشی تازه بخشیم .
یا من آیاته برهان للناظرین
موضوعات مرتبط: جهان آخرت
هم انديشان...