فشار هوا

 شاید هیچکس به اندازه ی کسی که توی آب دریا غوطه وره ، حس بی وزنی یک فضا نورد رو در فضا درک نکنه. وقتی در آب دریا غوطه ور میشیم ، آب دریا به بدن و رگهای ما فشار وارد میکنه و باعث سهولت گردش خون در رگها میشه و درنتیجه فشار کمتری به قلب میاد و ضربان قلب کاهش پیدا میکنه و آرامش بیشتری نصیب انسان میشه.

اگر يه بادکنک رو که بادش کردیم از سطح آب به عمق ببریم با افزایش عمق بادکنک کوچک و کوچکتر میشه! 

وقتی رو سطح زمین قرار داریم ، فشار هوا یک اتمسفر هست وبه ریه های ما فشاری وارد نمیشه. اما وقتی مثلأ به عمق ۱۰متری بریم فشار وارد به ریه هامون ۲برابر میشه و همین باعث میشه که درست مثل اون بادبادک ، ریه های ما کوچک وکوچکتر بشه . تو این حالت هوای داخل ریه ها مون فشرده تر و فشرده تر میشه! 

وقتی که یه غواص میخواد از عمق دریا به سطح آب برگرده قبلش باید هوای داخل ریه ها شو کاملأ خالی کنه . چون اگر با اون هوای فشرده و متراکم توی ریه هاش به سطح آب برگرده ، هوای فشرده شده سریع منبسط میشه و مثل پر شدن ناگهای یه بادکنک ریه هاش پر از هوا میشه و همین ممکنه باعث پارگی و صدمه دیدن ریه ها بشه. 

 غواصا و شناگرانی که با حبس نفس به عمق آب میرن دچار این مشکل نمیشن و میتونن به راحتی به عمق برن و برگردن. این مشکل واس غواصاییه که با کپسول اکسیژن به عمق دریا میرن.

بجز غواص ها و شناگر ها یه عده ای هم از ورزشکارا هستن که با کاهش و افزایش فشار هوا سروکار دارن. حدس میزنین کدوم ورزشکار ها؟ 

 کوهنورد ها

 یه غواص هرچه به عمق بیشتری میره فشار بیشتری تجربه میکنه و کوهنورد هرچه به ارتفاع بیشتری میره فشار کمتری رو تجربه میکنه. یه کوهنورد باید آهسته آهسته ارتفاع رو کاهش بده و به سطح زمین برگرده ، همونطور که یک غواص باید آهسته به سطح آب برگرده.

 کوهنوردایی که مدت طولانی در سفر کوهنوردی کوهای بسیار مرتفع میخوان قرار بگیرن ماههاقبل تمرین میکنن تا بتونن تو فشار بسیار کم ارتفاعات قرار بگیرن و دوام بیارن. فشار هوا تو ارتفاعات بسیار کمه تا جایی که وقتی آب رو رو شعله قرار میدن قبل از اینکه خیلی گرم بشه میجوشه!! و این بدلیل فشار بسیار کم محیطه.

 شنا و کوهنوردی جزء مهیج ترین و در عین حال آرامبخش ترین تفریحات و ورزشهاست.اگر شرایطش رو دارین ، لذت انجامش رو از دست ندین.

یا علی مدد